- етжеңсіз
- сын. 1. Толық емес, арықтау. 2. Дене бітімі жараспаған, омбай-домбай. Кемпірдің бойы аласа, өзі е т ж е ң с і з (Қаз. әдеб., 09. 04. 1973, 2).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
дүңгіршек — зат.жерг. Қатық, қаймақ не май салынатын шұңғыл ыдыс. зат. Дүңгіршек етжеңді шөптердің бір туысы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
еткел — (Жамб.: Мойын., Шу) етжеңді, толық, қоңды. Ерлі байлы е т к е л кісі қайда екен деп келдің бе? (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
етті-емді — (Тау., Қош.) етжеңді, толық. Оның өзі де бір әрең қимылдайтын е т т і е м д і кісі екен (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
енелі — сын. Енесі бар төл, енесімен бірге. Зулады уақыт ойлап кеп, Өріске шықты тайлақ боп, Е н е л і бота етжеңді Жүрсе, бұл әлі маймақ боп (Қаз. әдеб., 15.02. 1974, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қабыршақ — зат. Пияздың түбіршегін қаптап тұратын жарғақ тәрізді жұқа қабықша. Қ а б ы р ш а қ т а р – түрі өзгерген жапырақтар. Сыртқы қ а б ы р ш а қ т а р – құрғақ, жаңғақ тәрізді, ал ішкілері етжеңді және шырынды келеді. Олар түбіртекке орналасады… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мұхарама — зат. ар. жерг. Терезе перде. Зеңгір сырмен сырланған үлкен терезелерден көк жібек м ұ х а р а м а л а р көрінеді (С.Шаймерденов, Таңд. шығ., 1, 20). Жұқа ала м ұ х а р а м а қысқа етжеңді ақ саусақтармен жартылай қайырылды да, ар жағынан ақ сары… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі